Depremde binaları yıkılan, 1 yıl eğitimini çadırda veren ve o günden bugüne zor şartlar altında eğitim veren Kandıra Kocakaymaz Yunus Emre İlköğretim Okulu, öğrencilerine en iyi eğitimi vermeye çalışıyor 

Depremde binaları yıkıldı

Okul 1991 yılında Kocakaymaz Köyü Kayıplar Mahallesi’nde yapıldı ve aynı yıl hizmete başlamış. Milli eğitimce verilen adı Kocakaymaz Yunus Emre İlköğretim Okulu’dur. 1991 yılında yapılan 3 katlı bina, 1999 Marmara Depremi’nde ağır hasar alarak yıkıldı, 1 yıl boyunca eğitim çadırda eğitim verdi. Geçici olarak yapılan prefabrik okulda, 1 yıl hizmet verdikten sonra 3 katlı olarak inşa edilen yeni binaya 2001-2002 öğretim yılında geçilti. 2002-2003 eğitim ve öğretim yılında yapılan 3 katlı yeni bir ek bina ile de okul, öğrencilerine rahat bir ortam sağlanmış oldu.

En iyi eğitim vermeye çalışıyorlar

Okul öğrencileri, Kandıra bölgesinin köylerinden geliyor. Öğrenciler, zor şartlarda eğitim görmesine rağmen öğretmenler, ellerinden geldiğince öğrencilere eğitimlerinin en iyisini vermeye çalışıyor. Okul müdürü Mahmut Mollarecep, kendisine verilen görevi, layıkıyla yerine getirmek için tüm imkanlarını kullanarak, var gücüyle çalışıyor. Gelecekte Kocaeli bölgesinde isminden söz ettirecek eğitimciler arasında gösterilen Mahmut Mollarecep, İl Milli Eğitim Müdürlüğü’nce de sevilen ve sayılan okul müdürleri arasında yer alıyor. Okulun fiziki yapısında hiçbir sorun olmadığı, okulda tek sıkıntının velilerin çocuklarıyla fazla ilgilenmemeleri olduğu söyleniyor. Okul öğretmenlerinin her yıl başka yani daha merkezi okullara gitmek için tayin istediği, bu yüzden okulda devamlılık gösteren öğretmen bulunmuyor.

Toplam kalite uygulamasına geçilmeli

Belirli yeteneklere sahip, nitelikli insanı yetiştirme çabası, bütün eğitim kurumları için önemli problemler arasında olduğunu belirten Mollarecep, “Özellikle bütün ülkelerin birbirlerine kapılarının aralandığı şu günlerde, eğitimde belirli standartlara sahip olma, önemli ayrıcalıklar sağlıyor. Eğitimde standartları sağlayabilmek için de sistem içerisinde belirli bir işlerliği oturtabilmek gerekiyor. Bu işlerliği sağlayabilmek için de eğitimde toplam kalite uygulamasının bir an önce uygulamaya geçirilmesi gerekir. İşte, bütün ülkelerin bütünleşmeye ve ortak çalışmaya başladığı günümüz dünyasında, eğitim kurumlarında yetiştirilmeye çalışılan gençlik, yarının sistemini kurmada önemli görevler üstlenecektir. Gençliğin, değişen toplumların ihtiyaçlarına cevap verebilecek bilgi ve becerilerle yetiştirilmeleri, eğitim örgütlerine önemli sorumluluklar yüklemektedir.

 Hatayı ilk anda anlamalı

Bütün bunların başarılabilmesinde “kaliteye olan inanç” önemli yer tutmaktadır. Toplam kalite yönetiminin başarılı bir şekilde uygulanıp, sürekli gelişmenin sağlanabilmesinde eğitim, lider ve yöneticilerinin kaliteye olan inançları ilk adımı oluşturmaktadır. Çünkü eğitim, lider ve yöneticileri değişen dünya düzeninin ortaya çıkardığı rekabet ortamında eriyip yok olmamak için değil, yeni düzeni yönlendirmek için aktif rol oynamalıdır. Gerçekten bir sistemin bozuk çıktısını sonradan düzeltmeye kalkmak, ekonomik ve rasyonel olmadığı gibi örgütsel açıdan da çok önemli değildir. Hatayı ilk anda fark edip, önlemini almak gerekir. Bu, alt sistemlerin çalışmasını da aksatmayacak bir durum yaratacaktır. Bunun için yönetimin bireysel ve doğal grup davranışlarını önemsemesi ve bu ilişkileri geliştirmek için yarattığı ortamda pek çok aksaklıkların önüne geçilebileceği vurgulanabilir. Yeter ki örgütün bütün üyeleri bir takım ruhu oluşturup ortak kültürün gelişmesine katkıda bulunma isteğinde olsun. Unutulmaması gereken, örgütün gelişimi için her kademede çalışanların fikirleri vardır ve örgütü geliştirmeye de isteklidirler. Fakat çalışanlar önceki deneyimlerinden ya da dinlenmeme riskinden dolayı fikirlerini paylaşmak istemeyebilirler. Bu yüzden yönetici, yaratıcılığı ve katılımı bastırmamalıdır. Aksine katılım için ortam ve olanaklar yaratmalıdır” dedi.

Okul-veli işbirliği

Okuldaki velilerin çocuklarıyla hiç ilgilenmediği için öğretmenlerin çocuklara ders tekrarında zorlanıldığı ve ev ödevlerinin evde yapılamadığı için dertli olduklarını belirten Mollarecep, öğretmenlerin, imkanlarının en iyisini verdiklerini, bu konuda anne ve babaların da daha duyarlı olmasını istiyor. Mollarecep, “Araştırmanın amacı, ilköğretimde okul-aile işbirliğinin geliştirilmesine yönelik olarak okul yöneticileri, öğretmenler ve öğrenci velilerinin beklenti ve önerilerini belirlemektir. Ankara’da ilköğretim okullarında görev yapan 16 okul yöneticisi ve 80 öğretmenin beklenti ve önerilerinin belirlenmesi amacıyla da anket formu kullanılmıştır. Elde edilen veriler gruplandırılarak frekans ve yüzde şeklinde ifade edilmiştir. Araştırmanın en önemli sonuçları şunlardır: Hem okul yöneticileri, hem öğretmenler hem de velilerin

tamamına yakını sürekli etkileşim ve işbirliğinin sağlanması gerektiği konusunda görüş birliği

içerisindedirler.

Veliler okul yönetimine katılmalı

Okul yöneticileri ve öğretmenler öğrenci velilerinin öncelikle okula ve kendilerine yardımcı olmalarını isterlerken, öğrenci velileri ise, okul yönetimine aktif olarak katılmayı ve eğitimin niteliğinin artırılmasını istemektedirler. Yine okul yöneticileri ve öğretmenler, öğrenci velisinin okul etkinliklerine ve toplantılarına katılarak sorumluluklarını yerine getirmesini beklerlerken, öğrenci velileri ise talep ve isteklerinin okul yönetimi tarafından dikkate alınmasını, sosyal faaliyetlerin artırılmasını ve okul aile birliğinin işlevsel hale getirilmesini istemektedirler. Bu sonuçlar doğrultusunda araştırmada, okul aile işbirliğinin etkin hale getirilmesi, okul yönetimine öğrenci velilerinin aktif olarak katılması, okul etkinliklerinin velilerle birlikte planlanarak çevreye yönelik hale getirilmesi ve yönetici, öğretmen ve velilerle işbirliğini geliştirecek nitelikte kurs, seminer vb. etkinliklerin düzenlenmesi