Kandıralı genç askere hazırlanmaktadır.Annesi sürekli olarak komutanlarının emrinden çıkmamasını , aksi takdirde emdirdiği sütünü helal etmeyeceğini bildirir ve genç bu telkinlerle asker olur.Henüz acemi birliğinin ilk günleridir.Kim ne iş buyurursa hile yapmaz, çalışır ve gel zaman git zaman, Kandıralı genç asker bölük komutanının dikkatini çeker.Bölük komutanı, “Sürekli olarak çalışıyorsun, cezamı alıyorsun?” diye sorar Kandıralı gence, o da “Hayır komutanım.Annemin vasiyetini tutmak için böyle davranıyorum” der.Bölük komutanı da der ki, “Bu bölüğün en büyük komutanı benim.Bundan sonra benim emrim haricinde kimseyi dinlemeyeceksin” der. Ertesi gün Tabur komutanı bölüğü denetlemeye gelir.Bölük komutanı bölüğü toplar, yürü komutunu verir.Ancak bölük ahenkli yürüyemez ve tabur komutanını kızdırır.Tabur komutanı “Bölük dur!” der,Kandıralı da ‘dur’ komutunu verenin, bölük komutanı olmadığından yürümeye devam eder. Daha sonra bölük komutanı Kandıralı sende dur’ der.O gün bu gündür, ‘Bölük dur! Kandıralı sende dur’ denir. Acı olan şudur ki, Kandıralı annenin düşüncesi ile kınalı kuzunun hikayesi aynıdır aslında.Fakat bu olayın gerçek yüzünü Kandıralılar bilmediğinden, olay ironik yönü ile anılmaktadır.