Amacım, okuyucuya doğru haberi ulaştırmak olduğu kadar, Kandıra’yı ve Kandıralıları tanıtmak ve bölgemizin gelişimine katkı sunmaktır. En azından masa başında değil halkın içinde olarak sanal görüntülerle değil, gerçeği sorgulayarak haber yapmaktı ve sanırım bunu da başardım. En azından siz okuyucular, bunun böyle olduğunu zaman zaman bulunduğum ortamlarda bana aktardınız. Ben, Çağdaş Kocaeli gazetesinin Kandıra temsilcisiyim ve bu temsili alnımın akı ile sürdürüyorum. “Neden Çağdaş Kocaeli Gazetesi ?” diye soran olur mu bilmiyorum. Bunun cevapları o kadar çok ki, cevabını halkla kopuk olmayan, halk adamı olan ve kendine Robinson’umsu bir hayat çizgisini benimsemeyen herkes görebilir. Eğer gözlerini görmek adına açıyorsa, halkın doğru haber alma ve haberdar olma özgürlüğüne basın özgürlüğü diyoruz. Basın, olaylara yön veren ya da kendi çizgisini çizip herkesi aynı safta toplayan değil, toplumun içinde barınan, kanunlarla yasak olmayan tüm fikir ve düşüncelere ışık tutan bir yapıdır. Her fikrin kendini ifade edebildiği ve kısıtlanmadığı bir oluşumdur. Ben hep olaylara bu açıdan baktım. Elime açıölçer alıp, ölçünün dışındakileri dışlayan kendi yol haritasını çizen olmadım. Olmamalıyız da. Habere karışmadan yorumu okuyucuya bırakarak siz değerli okuyuculara bize ulaşanlara ya da bizim ulaştıklarımıza aktardım. İşte benim gibi düşünenleri değil, tavrı olanları, eylem içinde olanları ve bölgede hangi oluşumun içinde olursa olsun, ‘ben varım’ diyen tüm insanların aracısı ve aktarıcısı oldum. Sanırım sorunun cevabını verdim. Hangi cevabı diyeniniz varsa, Çağdaş Kocaeli gazetesinde olmamın cevabımı. Burada gazeteyi temsil eden değil kendini ifade eden olarak görüyorum kendimi, benim kendimi ifade edişimde halkımızın kendini anlatmasıdır. Hiçbir harfini çalmadan ek yapmadan. Çağdaş Kocaeli gazetesiyle Kandıra’da sekiz ayı dolu dolu yaşayarak doldurduk. Kandıra ile ilgili haber yapmak bazen kolay olmadı. Ölüm gibi. Hep içice olduğumuz insanların aramızdan ayrılışını veya kaza yapışını fotoğraflamak zorunda kaldık Bazen de sevinçlerine tanık olacaklarımızı fotoğrafladık. O an mesleğimizi icra ederken fotoğraf makinesine odaklandık. Bunun sınırlarını ilimizle sakın sınırlandırmayın. Dünyaya açtık. Çünkü gazetemizi tüm dünyadan takip etme şansınız var. Doğru haber almak isteyenlerde işi şansa bırakmazlar. İşi şansa bırakmayan ve şans oyunu oynar gibi gazete okutmayan bir gazeteyiz biz. Bu birlikte yaşadığımız sekiz ay içinde kimi zaman köyde sizinle karpuz topladık, kimi zaman fındık bahçesinde gezindik, yağmurun yağmayışının telaşını yaşadık, denize gidip hep beraber kumsallara uzandık. Boğulanları taşıdık gazete sütunlarına ister istemez. Birde meşhur sınır kavgalarımızı ve olmazsa olmaz siyasi atışmalarımız ve sivil toplumun vazgeçilmezleri olan derneklerimizi, sizlere tanıttık. Tabi ki tatlı bir telaş. Ben Ünal Cankurt olarak, ‘insanı yaşat ki, devlet yaşasın’ felsefesi ile olaylara bakıyorum ve bu vatan bizim azcık yanaş demeye gerek yok.Herkese yer var, yeter ki yerinde durmasını bilelim.