Halkı yönetmek ve idare etmek zor ve meşakkatlidir.

Siyasette ve idarecilikte ne kadar başarılı olursanız olun tüm halkı memnun etmeniz mümkün değildir.

Yeter ki şaibe, arsızlık yolsuzluk olmasın.

Varsın arkasından başarısız diyerek küçük hata ve yanlışlarını sokaklara taşıyıp dedikodu yapsın.

İdareci ve siyasetçi sizce nasıl olmalı?

Halkın tek istediği şu;

Hangi konumdan olursa olsun halkı yönetmek için aday olmuşsa önce insan olmalı.

Daha sonra halkının sorunlarına sorun üreten değil, sorun çözen biri olmalı.

Halkın içinde olup, halkla birlikte yaşamalı.

Aynı havayı solumalı, aynı suyu içmeli, halkıyla birlikte acısıyla tatlısıyla tüm gün birlikte olmalı.

Eğer bunları bir idareci veya siyasetçi yapıyor ise gerisi teferruhattır.

Halkına hizmetkar değil efendi olmak isteyenler hep sınıfta kalmıştır.

Birilerinin aracılığıyla bu tür idareci ve siyasetçilere ulaşılıyorsa, telefonlara cevap verilmiyorsa, randevu alınamıyorsa bu halk bu tür idareci ve siyasetçileri ne yapsın?

İşte o zaman yapmış olduğun hatalarla muhalefet kanadına destek vermiş olursun.

Bir atasözü var;

Kendine yapılmasını istemediğin birşeyi başkasına yapma yeter!

Bir idareci ve siyasetçi zamanının büyük bir kısmını halkın içinde geçiriyorsa, halkıyla aynı kahvede aynı parkta yaşıyorsa tozunu çamurunu birlikte yaşıyorsa zaten bizi bilen ve tanıyan biridir.

Sorunlarımızı dertlerimizi anlatmamıza gerek yoktur.

Bizim derdimiz bizim sorunumuz onlarında derdi olur.

Sakıp Sabancı’nın meşhur bir sözü var;

“Dost ve arkadaşlarımız bir yere gelmek istediklerinde biz destek oluruz, oralara geldiğinde ise ortalardan kayboluruz. Ondan sonra onlar hep bizim yanımızda olur. “

Bazı kişilere makam, mevki, unvan ve rütbe verildiğinde dost ve arkadaşlarını unutuverir.

Oysa ki o mevkii ve makamlara dost ve yakınlarının önerisi ve desteğiyle gelmişlerdir.

Ne diyelim dostluğun kıymetini bilmeyen idareci ve siyasetçilere!