Ramazan bayramı ile birlikte halk, Kandıra sahillerine akın etti.

Köylerde kutlanan geleneksel bayram yerleri bile bomboş kaldı.

Bölge bölge her gün farklı bir köyde bayramlar coşkulu kalabalıkla kutlanır, herkes bayram vesilesiyle bir araya gelir hem hasret giderir hem bayramlaşırdı.

Hangi köyde bayram varsa onlar bayram için köylerine gelenlere yemek ikram eder bu şekilde bayramlaşmanın ehemmiyeti ve önemi daha da pekişirdi. Meydanlarda kurulan dev salıncakla sallanan gençler söyledikleri şarkılarla bayram yerleri inletirlerdi.

Herkes akrabasını, yakınlarını ve dostlarını ziyaret eder bayramlaşmanın önemini sevdikleriyle paylaşırdı. Şimdilerde ise herkesin altında bir araba, elinde bir telefon ekonomi şartları eskisine göre çok çok güzel ama nedense yakın ve dostlarını, akraba ve büyüklerini ziyaret etmek için zaman bulamıyorlar.

Bu Ramazan’da bayram yerleri bomboş, in cin top oynuyor.

 Havaların aşırı sıcak olması herkesi Kandıra sahillerine yönlendirdi.

3-4 günlük tatillerini değerlendirmek isteyen vatandaşlar bayramını maalesef yakınları, dostları ve komşularını ziyaret etmek yerine soluğu denizde aldılar.

Tabii ki herkes için aynı şeyi söylememiz mümkün değil.

İzmit-Kandıra arası karınca yolu gibi upuzun konvoylar şeklinde araçlar ağır ağır ilerliyor.

Halkımızın büyük bir kısmı bayramını bu yıl Kandıra sahillerinde geçirdi.

Kandıra’nın yedi farklı bölgesinde kutlanan bayram yerleri bomboş kalırken halkın büyük bir çoğunluğu Kandıra sahillerinde ki yeni bayram yerlerine akın etti.

Neden böyle söyledim, 60 yıl önce kutlanan bayramlar farklıydı, 30 yıl önce kutlanan bayramlar daha farklıydı, bu yıllar ise daha bir farklı olmaya başladı. Bunun adı bayramsa ne diyelim bayramınız mübarek olsun.

Her geçen gün o eski bayramların güzelliklerini arar olduk.

 Bu yıl bayram yerlerinin boş kalması havaların sıcaklığı, iş yoğunluğu, tatil sıkıntısı filan değil tamamen kendimize düşkünlüğümüz.

Dini bayramlarımızı bile ne kadar ehemmiyet ve önem veriyoruz. Sevdiklerimizi ve dostlarımızı ne kadar arayıp sorabiliyoruz.

Babamın bir sözü var “Oğlum, bizler eş ve dostlarımızı, akraba ve yakınlarımızı ziyaret etmek için annenle sabahın köründe yola çıkar heybemizin gözlerine çeşitli hediyeler koyar omuzumuza alıp saatlerce yürür ziyaretler gerçekleştirirdik. Bir akşam orda kaldıktan sonra ertesi sabah evimize öğle saatlerinde geri dönerdik. Yani ziyaret için 2 günümüzü eş ve dostlarımız, akraba ve yakınlarımız için ayırırdık. Şimdiki neslin altında arabası, elinde telefonu var ama nedense bırakın eş ve dostlarını aramayı ve ziyaret etmeyi, kendi can dostlarını ve ailesini bile aramaz oldu”

Babam 87 yaşında gün görmüş, örf ve adetlerin her geçen gün az az kaybettiğini bu sözlerle dile getirdi.

Eskiden yokluk varmış, insanlar birbirini günlerce yürüyerek ziyaret edip akrabalık, dostluk ve yakınlıklarını ziyaret edermiş. Şimdilerde ise bayramın sanki sadece adı var.  

Eskiden yokluk olmasına rağmen paylaşmak varmış. Şimdiki imkânlar insanların en önemli dini bayramlarını bile unutturuyor ise diyecek bir şey bulamıyorum.

Bayramı bayram tadında, gereklerini yerine getirerek kutlayanların bayramını tebrik eder, sahilde kutlayan vatandaşlarımıza da iyi tatiller dilerim…